1 Eylül: Dostluğun, ekip çalışmasının ve paylaşılan anıların kutlanması

Zirvelerimiz, her taşın, her çiçeğin, her rüzgar esintisinin bize yeni bir şeyler öğrettiği irademizin ve kararlılığımızın gücünü ifade eder. Grupla yolu paylaştığımızda bir aile oluruz: hepimiz farklı ruh hallerine sahip, ama aynı hedefe, aynı bakış açısına, aynı hayale sahip.

Kamyonda büyük dozlarda enerji aldıktan sonra Rapi Gölü'ne ulaştık. Kimsenin acelesi yoktu. Doğada zaman durmuş gibi görünür. Önce sohbetler, kahkahalar, şakalar, sonra sessizlik. Dağ havası her zaman zihni sakinleştirir, bizi kendi düşüncelerimizi dinlemeye zorlar...

Astghkan Gölü'ne doğru yürümeye başladık.

Ayna gibi pürüzsüz su ve devler gibi duran dağlar nefes kesici bir manzara sunuyordu.

Hepimiz bunun da bir ders olduğunu hissettik, sadece farklı bir şekilde, özgür bir ortamda, özgür düşünceler ve duygularla. Seyircimiz dağlardı; öğretmenimiz yoldu. İşte tam bu anda her şeyin bir öğrenme kaynağı olabileceğini anlıyoruz: rüzgar, su, sessizlik.

Dönüş yolculuğu her zaman daha çabuk geçer. Belki iniş daha kolay olduğundan, belki de zihnimiz binlerce izlenimle dolu olduğundan... Herkes yorgundu, hatta bazıları sessizdi. Ama o sessizlikte bir şey vardı: bir birlik duygusu. Bu yolu birlikte kat etmiş, dağların suyunu, ekmeğini, gücünü ve ruhunu paylaşmıştık.