استپانوان. با رگه هایی از میهن پرستی، شناخت و تماس

این سفر سه روزه ترکیبی از تحقیق، بحث، میهن پرستی، ایجاد ارتباطات جدید، پاراتاما و مولفه های راهنمایی بود. فقط سه روز و دستاوردهای ماندگار شکل گرفت. این سفر بستر مناسبی برای دانش آموزان نه تنها برای آشنایی با سرزمین خود، بلکه برای بحث های آموزشی و نشست های فرهنگی شد.

سفر مانند همیشه از کلیسای تثلیث مقدس آغاز شد. اولین توقف ما مدرسه هوانس تومانیان در استپانوان بود، جایی که دانش آموز کلاس دهم رابرت آتایان دستگاهی را که بر اساس تئوری پاسکال ساخته بود ارائه کرد. این فرصت خوبی بود تا رویکردی غیر سنتی در آموزش را به دانش آموزان مدرسه استپانوان معرفی کنیم. لورا، دانش آموز کلاس دوازدهم، نیز در مورد اهمیت کار پژوهشی و فرصت هایی که آن را فراهم می کند، صحبت کرد. سپس یک جشن رقص زیبا با دانش آموزان استپانوان برگزار کردیم و پس از آن یک بازی دوستانه والیبال برگزار شد. این اولین قسمت از یک روز شلوغ بود. دانشجویان پس از استقرار در هتل در مناظره ای که توسط سازمان MEM برگزار شده بود شرکت کردند. بحث فعال، جالب و داغ بود. احتیاط سباستین ها، بیان آزادانه و بدون ممانعت از افکار، و درک و تحلیل چند وجهی از این پدیده به سادگی حاضران را تحت تاثیر قرار داد. جالب بود که دانش آموزان با توجه به تجربه سفر (معدن آلاوردی) توانستند مشاهدات جامعی داشته باشند. روز را با یک رقص ملی دیگر به پایان رساندیم.

روز دوم عمدتاً به تاریخ محلی و بوم شناسی اختصاص داشت. طبیعت لری زیبایی بی نظیری دارد. صبح به سمت دریاچه های واردابلور، سپس هنوانک، دره آرواتساگ و تسیسکار حرکت کردیم. یک روز آرام با گفتگوهای زیبا داشتیم. در این شب یک جشن رقص با همکاری ابتکار "بیا برقص" با رقص ها و آوازهای سنتی ارمنی در مرکز شهر استپانوان برگزار شد. رقص ها آنقدر آرام و گرم بود که عابران را به خود جذب می کرد.

در این سه روز دانش آموزان ناامید نشدند. برعکس، آنها شگفت زده، خوشحال و الهام بخش شدند. استقلال، تمایل به همکاری، آزادی فکر، و "آمیخته" سفر آنها هر بار بیشتر و بیشتر مرا تحت تاثیر قرار می دهد. هر بار چنین سفرهایی نشان می دهد که آموزش و پرورش دقیقاً به این شکل توسعه می یابد و زندگی می کند.

https://mskh.am/posts/post/_id/67f56dc3f547fd361793bf04