Հովհաննես Թումանյան «Առաջին ձյունը»
Արև Ուզունյան
Սաների հրճվանքը անկեղծ ու անմոռանալի պահ է` ձյան առաջին փաթիլները տեսնելիս։ Նրանց աչքերը փայլում էին ուրախությունից, իսկ դեմքերին երևում էր անսահման զարմանք ու հիացմունք։ Նրանք ցատկոտում էին, ձեռքերը մեկնում վեր` փորձելով բռնել թափվող փաթիլները։ Ոմանք ուրախ բացականչուm 1 էին, իսկ Հռիփսիմեն և Նարեկը խաղալով արտասանում էին Հ. Թումանյանի «Առաջին ձյունը» բանաստեղծությունը։ Հրճվանքն ու ծիծաղը լցնում էին ամբողջ բակը, և այդ պահին թվում էր, թե ձյունն ավելի կախարդական է դառնում՝ սաների զվարթ ձայների ներքո։
Տեսանյութը՝ բլոգում...