Ասիլ-Վասիլ

Արև Ուզունյան

Ամանորին ընդառաջ` թխվածք պատրաստեցինք, որն ուներ մարդու տեսք, կոչվում էր «Ասիլ Բասիլ» կամ «Վասիլ»: Ձեռքերի, աչքերի ու բերանի հատվածում դնում էին չամիչ: Եվ եթե հացը թխելու ժամանակ չամիչն ուռում էր, լավ նշան էր։ Այն խորհրդանշում էր հաջող տարի, իսկ եթե չէր ուռում, ապա ոչ մի լավ բանի պետք չէր սպասել։

Նյութը՝ բլոգում...

westernschool

Edit Delete