جنوب ارمنستان یا دنیای ستون ها

به عنوان شروع

سفر روشی مؤثر برای سازماندهی کار آموزشی است. هر سفر دوره ای از فعالیت است که با الگوهای خاصی مشروط می شود: موضوع، هدف و جهت گیری هدف، عملی ...

این بار یک مسیر داشتیم، یک هدف: فتح ارتفاع در جهان سیونیات.

این سفر که در معنای خود با سایر اشکال یادگیری تفاوتی ندارد، دانش جدیدی در مورد سرزمین مادری، طبیعت، تاریخ، فرهنگ می دهد. با سفر، کاوش، دنیای اطراف خود را می شناسید. هر چه بیشتر بدانید، لیست علایق بزرگتر و مسیرهای جدید با نام های جدید، مسیرهای پیموده نشده به نقشه شما اضافه می شود.

قبل از حرکت با گروهی از دانش آموزان، مسیر را به خوبی شناختم (این یکی از مقاصد مورد علاقه من است...). در طی کارهای مقدماتی، دانش آموزان با مسیر آشنا شدند، اطلاعاتی به دست آوردند، فهمیدند که مرموزترین و زیباترین قسمت ارمنستان از رشته کوه واردنیس به سمت جنوب باز می شود که به آن دنیای ستون ها می گویند. ویژگی‌های منطقه را رشته‌کوه‌هایی که از شمال به جنوب کشیده شده‌اند ایجاد می‌کند: فلات آتشفشانی سیونیک، کوه‌های زنگزور. سیونیک ناهموارترین قسمت کوهستانی ارمنستان، یکی از دورافتاده ترین و صعب العبورترین نقاط ارمنستان است. این واقعیت است که نقش مهمی در این واقعیت داشت که در قرن هجدهم با از دست دادن دولت ارمنی که برای مدت طولانی در اینجا متمرکز شده بود، شاهزادگان ارمنی توانستند با حفظ موقعیت مستقل خود در برابر حملات بی شمار دشمنان خود مقاومت کنند. آنها درباره داویت بیک رهبر جنبش آزادیبخش سیونیک مطالعه کردند و اطلاعاتی به دست آوردند. میل به بالا رفتن از قلعه داویت بک، برای بالا رفتن از آن ارتفاع صعب العبور، بیشتر شد. همچنین آموختند که جهان سیساک به خاطر قلعه ها و صومعه های هزار ساله اش شهرت دارد. و واقعا. اگرچه در طول سفر توانستیم قسمت کوچکی از جهان سیونیا را ببینیم: آبشار شکی، قلعه وروتنابرد یا داویت بک، اسپنداریان، آب انبارهای تولورس ساخته شده بر روی رودخانه وروتان، در میان کلیساهای خمیده: وروتناوانک، سیساوانک یا صومعه سیون، اما درست در آنجا تصمیم گرفته شد که دوباره بیایم، دوباره مکان های جدید را کشف کنیم، تا دنیای سیونیا را بهتر بشناسیم.

پس از سفر، داستان ها و فیلم ها یکی پس از دیگری ظاهر شدند: سیلوی مناتساکانیان، ماریا باباجانیان، تیگران بازیکیان، هوهانس قازاریان، وهاگن تالانچیان، ناره قازاریان، سونا خوجایان، ماری آنانیان، آرام میرزویان، گورگن هایراپتیان، سونا سرکیسیان، سیلوی هورام. آروشانیان... .

 آب انبار تولرس آب انباری مصنوعی در منطقه سیونیک در ۳ کیلومتری جنوب شهر سیسیان است. در سال ۱۹۷۶ راه اندازی شد. کلیسای سنت هریپسیمه در آب انبار تولورس یکی از کلیسای بی نظیری است که بیشتر سال در آب است. روستای قدیم تولرس از دهه ۱۹۷۰ در زیر آب انبار باقی مانده است، اقامتگاه های جدیدی در نزدیکی آن برای ساکنان ساخته شده است، تنها کلیسای سنت هریپسیمه در این منطقه پابرجا مانده است. هر سال آب آب انبار پر می شود و کلیسا را ​​می پوشاند و در پایان تابستان آنقدر آب کم می شود که می توان این بار با پای پیاده وارد کلیسا شد.

تاوروس همیشه متفاوت است…

مسیر را برجسته کنید

مسیر باید "دستیار" هماهنگ کننده پروژه باشد. اگر مسیر اهمیت شناختی ندارد، باید شکاف را پر کرد. مهمترین هدف سفر باید نتیجه آموزشی باشد. مسیر باید به گونه ای انتخاب شود که فراگیران دانش خود را تکمیل یا تقویت کنند.

به عنوان پایان

برای آموزش به دیگران باید بیشتر بدانید. به نظر من این شعار هر یک از ماست. برای سازماندهی کار مؤثر، مهم است که از طریق فرآیند خودآموزی، برای به دست آوردن توانایی های جدید روی خود کار کنیم. سفر به هر یک از ما فرصت شگفت انگیزی برای خودآموزی، کسب دانش جدید و یادآوری گذشته و کمی فراموش شده می دهد.

سفرهای سازماندهی شده، بسیاری از سفرها، به نظر من، تأثیر درستی بر روی کودکان می گذارد، آنها عشق به دنیا، به ارزش های تاریخی را در خود پرورش می دهند، علاقه خود را به طبیعت پر از راز، دنیای اطراف و زیبایی ها افزایش می دهند. تجربه ای برای بیان خود، ساختن سخنرانی، نوشتن، توجه و مراقبت نسبت به اطراف می دهد.