Ցիանոտիպիա. ամփոփում
Արվեստի փառատոնի շրջանակում Ծովինար Մանուկյանի ղեկավարած «Ցիանոտիպիայի» երկօրյա աշխատարանը գրավեց մեծ թվով մասնակիցների, ովքեր ցանկանում էին ծանոթանալ այս այլընտրանքային լուսանկարչության տեխնիկային:
Ցիանոտիպը պատմական լուսանկարչական տեխնիկա է։ Այն առաջին անգամ ներմուծվել է 19-րդ դարում սըր Ջոն Հերշելի կողմից, իսկ ավելի ուշ տարածվել է Աննա Աթկենսի կողմից, որն օգտագործել է բուսաբանական տպագրություններ ստեղծելու համար:
Աշխատարանի ընթացքում Ծովինար Մանուկյանը ներկայացրեց ցիանոտիպը, դրա պատմությունը և ցիանոտիպի տպագրության ստեղծման համար անհրաժեշտ նյութերը: Մասնակիցները ծանոթացան գործընթացում օգտագործվող լուսազգայուն քիմիկատների, ինչպես նաև տպագրությունը ծածկելու և մերկացնելու տարբեր մեթոդներին:
Ներածական շնորհանդեսից հետո մասնակիցները հնարավորություն ունեցան իրենց ուժերը փորձել սեփական ցիանոտիպի տպագրությունը ստեղծելու մեջ։ Նրանք օգտագործեցին տարբեր առարկաներ՝ տերևներ, ծաղիկներ, ժանյակ, օգտագործեցին նաեւ իրենց լուսանկարները։
Աշխատարանը գործնական փորձ էր, որը մասնակիցներին թույլ տվեց ծանոթանալու նոր տեխնիկայի, ստեղծելու յուրօրինակ ցիանոտիպ տպագրություններ: Դա այլընտրանքային լուսանկարչության աշխարհը ուսումնասիրելու և գեղարվեստական նոր հմտություն սովորելու ստեղծագործական և գրավիչ միջոց էր:
