راهنمایی: کمک به معلم

زمانی بود که مجتمع آموزشی مشکل دانش آموزی داشت. معلمان مجتمع آموزشی هر کاری انجام دادند تا هر چه بیشتر دانش آموز را به مدرسه بیاورند، زیرا این که آیا هر معلمی کار می کند یا نه بستگی به تعداد آنها داشت. زمانه اکنون تغییر کرده است. مجتمع آموزشی و برنامه جایگزین هر سال برای ارمنی ها جذاب تر می شود. تعداد دانش آموزان افزایش می یابد، تعداد معلمان افزایش می یابد. دانش آموزان جدید معلمان جدید را به مجتمع آموزشی می آورند. هر سال متخصصان جدید به مجتمع آموزشی مراجعه می کنند. آن متخصصان با گذراندن کلیه مراحل کار در مجتمع آموزشی، در زندگی مجتمع آموزشی قرار می گیرند و در محیط دانش آموزان ظاهر می شوند. البته برای متخصصی که هنوز در مجتمع آموزشی کار نکرده است، خبرهای زیادی در مدرسه وجود دارد. ورود، اردوهای آموزشی، کار داوطلبانه برای یک متخصص کافی نیست تا بر تمام آنچه از او نیاز است تسلط یابد. مربیان در اینجا نیز به کمک آنها می آیند. مربیان افرادی با تجربه کاری هستند که به متخصص تازه پذیرفته شده کمک می کنند تا در زندگی موسسه آموزشی ادغام شود. من سال دوم است که به عنوان مربی کار می کنم. مربیگری چه چیزی به من داد و چرا برای این کار ارزش قائل هستم و مسئولانه به آن برخورد می کنم؟ اول از همه از متخصصی که به مجتمع آموزشی مراجعه کرده می خواهم که احساس تنهایی نکند، از چیزهایی که برایش جدید است «نترسد». او می تواند بفهمد که کجا افتاده است، چه چیزی از او خواسته می شود و به تدریج به زندگی مجتمع آموزشی "عادت می کند". بتوانید شامل شوید و مستقل شوید. من با چنین مسئولیتی به همه اینها برخورد می کنم، زیرا می خواهم مجموعه آموزشی معلمان خوبی داشته باشد.

در این دو سال افرادی که با آنها کار کردم بسیار متفاوت بودند. مردم متفاوت هستند، با طرز تفکر، توانایی ها و جهان بینی متفاوت. شما گزینه کار با همه را پیدا می کنید، می دانید که چگونه کمک کنید. در این مدت متوجه شدم که شما با افراد مختلف به روش های مختلف کار می کنید، نه همیشه که طرف مقابل به اندازه شما آماده همکاری با شما باشد. شما باید راهی برای ارتباط با مردم پیدا کنید، آنها را نصیحت کنید، به آنها کمک کنید. روشی که در یک مورد کار می کند در مورد دیگر جواب نمی دهد. شما باید رویکردهای خود را مرور کنید، با ویژگی های انسانی، نظام ارزشی، توانایی ها و خواسته های طرف مقابل سازگار شوید. به یکی بیشتر کمک می‌کنید، به دیگری کمتر، با یکی بیشتر درباره مسائل موقعیتی بحث می‌کنید، با دیگری کمتر، به یکی با کار سازمانی کمک می‌کنید، دیگری با کار اساسی. اما در همه موارد، کار یک مربی، طرف مقابل را مجبور می کند که بخشی از روال کاری شما باشد، گاهی به فضای شخصی او حمله می کنید، گاهی اوقات او به شما حمله می کند، آنقدر تماس برقرار می شود که خواه ناخواه با هم دوست می شوید. یا نه.