Արենին գինի է դառնում

«Գինեգործությունն արվեստ է, թե՞ գիտություն»,- մշտական թվացող հարցին մենք ունենք հստակ պատասխան․ «Գինին ցանկացած այլ խմիչքից տարբերվում է. այն ստեղծելն ավելի արվեստի է նման, քան գիտության»։

«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի Քոլեջում վաղ առավոտից սպասում ենք Արենի խաղողին, որ հասնի ուսումնական արտադրամաս-լաբորատորիա։ Կշռելուց, արկղերի քաշը հանելուց անմիջապես հետո իրականացնում ենք խաղողի մանրակրկիտ զննում, ընտրում, հանում ենք խոտ, տերև, եթե քաղելուց պատահաբար ընկել է խաղողների մեջ, չափում ենք շաքարի պարունակությունը, որը 23% է, և սկսում ենք մշակումը։

Մեր  ուսումնական լաբորատորիայում ունենք բոլոր գործարանային գործիքները՝ փոքր չափերի, սակայն առանց սարքերի, ձեռքով առանձնացնում ենք չանչը պտղամսից և ձեռքով էլ ճզմում ենք՝ սրանով ցույց տալով, թե ինչպես են գինի սարքել վաղ ժամանակներում։

Որպեսզի հստակ իմանանք, թե 600կգ խաղողից որքան գինի է ստացվում, առանձնացնելուց հետո կշռում ենք նաև չանչը։ Այդպես իմանում ենք, թե օրինակ 600կգ խաղողի քանի տոկոսն է կազմում չանչը, և որքան մասն ենք օգտագործելու որպես գինի։
Անջատված չանչը նախկին տարիների պես չորացնում ենք, որ դարձնենք բնական պարարտանյութ ու գարնանը սնուցենք խաղողների վազերը։

Խմորման ընթացքում գինենյութը կարիք ունի 6-7 ժամը մեկ խառնելու, որպեսզի խմորումը ամբողջ ծավալով ընթանա, խաղողի կեղևից փոխանցված գունանյութերն ու համային երանգները բացվեն և ապագայում հարստացնեն յուրահատուկ գույնով ու համով։

Այս բոլոր գործընթացներին մասնակցում են կրթահամալիրի տարատարիք սովորողներ, դասավանդողներ։

Մեր ամբողջ նպատակը տրադիցիոն և ժամանակակից գինեգործությունն ուսուցմամբ ներկայացնելն է, այն գինեգործությունը, որով մեր պապերն են զբաղվել, և այն գինեգործությունը, որը ներկայումս կա։

Աշխատանքի ամբողջ ընթացքը ներկայացված Instagram-ի Story-ներ բաժնում և պահպանված է։